W trakcie trwania zawartej umowy leasingu konsumenckiego przedmiot tej umowy jest własnością finansującego. Dopiero po zakończeniu umowy leasingu korzystający może nabyć przedmiot leasingu po określonej wcześniej cenie (kwota wykupu).
Zazwyczaj kwota wykupu określana jest jako procent od wartości początkowej przedmiotu leasingu i znacznie odbiega od jego wartości rynkowej, gdyż większa część wartości początkowej rzeczy spłacana jest już w trakcie trwania umowy. Niemniej jednak, w praktyce występować mogą również umowy leasingu, które przewidywać będą przejście własności przedmiotu umowy na korzystającego z momentem zapłaty ostatniej raty leasingowej, bez konieczności uiszczania dodatkowej ceny wykupu. Co więcej, konsumentom zainteresowanym wyłącznie korzystaniem z danej rzeczy, bez dążenia do jej późniejszego zakupu, firmy leasingowe oferować mogą umowy, które w ogóle nie będą przewidywały opcji wykupu przedmiotu umowy. Zarówno na gruncie przepisów prawa cywilnego, jak i podatkowego umowy takie będą kwalifikowane jako najem.
Natomiast, finansowanie w formie kredytu bankowego, wiąże się z uzyskaniem własności rzeczy z momentem jej nabycia za środki finansowe otrzymane z banku w formie kredytu. Niemniej jednak, w praktyce banki często stosuję instytucję przewłaszczenia na zabezpieczenie. W takim przypadku konsument jako dłużnik banku, przenosi własność nabytego przedmiotu na rzecz banku. Natomiast bank dokonuje ponownego przeniesienia własności rzeczy na konsumenta po zaspokojeniu wierzytelności (tj. po spłacie kredytu).
Źródło: Ministerstwo Gospodarki
