Umowa leasingowa w rachunkowości

0
1649

Zgodnie z ustawą o rachunkowości, umowa leasingu finansowego to umowa w której korzystający zalicza przedmiot leasingu do swoich aktywów bilansowych, dokonuje odpisów amortyzacyjnych i zalicza te odpisy do bieżących kosztów oraz zalicza do bieżących kosztów część odsetkową raty leasingowej.

Umowa leasingowa musi spełniać co najmniej jeden z poniższych warunków:

  • przenosi własność przedmiotu umowy leasingu na Korzystającego po zakończeniu okresu jej trwania,   
  • zawiera prawo do nabycia przedmiotu leasingu przez Korzystającego, po zakończeniu okresu na jaki została zawarta, za cenę niższą od wartości rynkowej z dnia nabycia – chodzi w tym przypadku o nabycie środka trwałego przez Korzystającego,
  • okres, na jaki została zawarta, pokrywa się w przeważającej części z przewidywanym okresem ekonomicznej użyteczności środka trwałego lub prawa majątkowego, przy czym nie może on być krótszy niż ¾ tego okresu – prawo własności środka trwałego może być (ale nie musi), po okresie trwania umowy, przeniesione na Korzystającego,
  • suma opłat, pomniejszonych o dyskonto, ustalona w dniu zawarcia umowy i przypadająca do zapłaty w okresie jej obowiązywania, przewyższa 90% wartości rynkowej przedmiotu umowy na dzień zawarcia umowy – w sumie opłat branej pod uwagę przy weryfikacji tego warunku uwzględnia się wartość końcową przedmiotu umowy, którą Korzystający zobowiązuje się zapłacić z tytułu jego nabycia; nie bierze się natomiast pod uwagę płatności na rzecz Korzystającego za świadczenia dodatkowe, podatków oraz składek na ubezpieczenie środka trwałego, jeżeli Korzystający pokrywa je niezależnie od opłat za używanie,
  • zawiera przyrzeczenie Finansującego do zawarcia z Korzystającym kolejnej umowy o oddanie w odpłatne używanie tego samego przedmiotu lub przedłużenia umowy dotychczasowej, na warunkach korzystniejszych od przewidzianych w dotychczasowej umowie,
  • przewiduje możliwość jej wypowiedzenia, z zastrzeżeniem, że wszelkie powstałe z tego tytułu koszty i straty poniesione przez finansującego pokrywa Korzystający,
  • przedmiot umowy został dostosowany do indywidualnych potrzeb Korzystającego – spełnienie tego warunku oznacza, iż z dużą dozą prawdopodobieństwa środek trwały zostanie nabyty przez Korzystającego, nawet jeśli nie zostało to wprost przewidziane w umowie.

Pozostałe transakcje, które nie spełniają żadnego z powyższych warunków są – zgodnie z ustawą o rachunkowości – transakcjami leasingu operacyjnego i przedmiot leasingu nie jest ujmowany w bilansie Korzystającego.

Źródło: ING Lease